غنچه با دلی گرفته گفت:
"زندگی"،
لب ز خنده بستن است،
گوشه ای درون خود نشستن است.
گل به خنده گفت:
"زندگی"،
شكفتن است،
با زبان سبز راز گفتن است.
گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه،
باز هم به گوش می رسد.
تو چه فكر می كنی؟
راستی كدام یك درست گفته اند؟
من كه فكر می كنم،
گل به راز زندگی اشاره كرده است.
هرچه باشد او گل است.
گل، یكی دو پیرهن، بیشتر از غنچه پاره كرده است
آخرین مطالب
امکانات وب
بسم الله
99
ما را در سایت هویت دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : زهرا mbab بازدید : 247